Wie leeft met vier mannen, ziet weleens een survivalprogramma. Stoere mannen in de weer met de elementen: ik kan er vanaf mijn bank niet genoeg naar kijken. Vooral hun vuurkunde heeft mijn grote interesse. Zo ken ik nu de mossen waarin je een smeulend kooltje zo in je rugzak meeneemt. Altijd kien zijn op alles wat licht ontvlambaar is, leer ik. Een stokoude metafoor over aanmaakhout in samenwerking, trekt dan ook direct mijn aandacht:

Each of us bring the logs of our own experience to Central Fire…

different kind of logs cut in different ways…

and we bring the kindling of our willingness to consider new possibilities.

If we listen to the possibilities,

that may light de kindling,

which may indeed ignite the Central Fire.

De bereidheid om nieuwe mogelijkheden te overwegen als aanmaakhout in je overleg. Bereidheid tot blikverruiming als hèt aanmaakhout zien, Dat wellicht een stapel blokken van ervaring tot een vuur smeedt. Die gaat in mijn rugzak. Daar kan geen tondelzwam tegenop. 

De vrouw achter deze woorden is Paula Underwood. De traditie waar ze over spreekt, die van de Native American Irokezen. Het Centrale Vuur speelt in de stukken die zij schrijft meer dan alleen de rol om iedereen warm te houden.

Paula  Underwood is auteur van een aantal boeken over de verzamelde wijsheid en geschiedenis van haar volk. Zij vervulde met het schrijven van die boeken de opdracht van haar voorouders om de oral history van haar volk, vast te leggen in het Engels.  For Alle Ears Willing to Hear.