Al drie jaar zing ik bij de lage alten van het Luxor Musical Koor. Nou ja, bijna drie jaar: Corona stopt ook koren. Koorgewoonten, zo ontdek ik daar, zijn eigenlijk ideale vergadergewoonten.  Zo nuttig, dat ik er een paar op een rij zet.

Een conference call heeft al wat aan de gewoonte om in te zingen. Een beetje koor warmt even op. Staand. Voor de stembanden en om echt te landen. Het geeft ons focus. En met de juiste inzinger vooral ook zin.

Online callend opwarmen doe je ook met je stem. Dertig seconden per deelnemer is al genoeg. In die tijd kan iedereen zeggen wat ‘ie nodig heeft om na de call met resultaat en plezier weer uit te loggen. Direct helder waarom iedereen inbelt. Direct focus op de agenda. Direct structuur: want die 30 seconden is echt de max.

Een dirigent geeft daarna precies aan wat hij wil repeteren. Welke stem hij wil horen. Bladzijde 3, maat 37, de bassen. Onderbreekt tot de klank naar wens is. Mixt: nu de sopranen en de bassen. Nu de alten en de mezzo’s.

Een gewoonte waar de gemiddelde voorzitter enorm zijn voordeel me kan doen. Geef precies aan wat het onderwerp is. En geef elk teamlid een stemsoort, so to speak. Dus niet: wat vind jij Odette? Maar : graag jouw inbreng op onderwerp x vanuit je expertise en ervaring als y bijvoorbeeld. Mijn dirigent ziet mij alleen als lage alt. Wat mij verder Odette maakt, is voor in de pauze.

Koorleden houden zich aan hun partij en opdracht. Ze zingen als de dirigent dat vraagt. Alleen maat 11? Dan geen intro en ook niet stiekem maat 12 ook al klinkt die nog zo lekker.  Vergaderen als in een koorrepetitie betekent dus geen inleidingen of zijpaden bij een bijdrage. Aftikken als het toch gebeurd. Want het is ruis. Weg focus.

Daarnaast luisteren koorleden als anderen aan de beurt zijn. Aandachtig. En reken maar dat dat werkt. Luisteren is in een koor zelfs even belangrijk als zingen. Een koor dat zwijgt omdat een solist aan bod is, staat niet simpelweg stil. Dat draagt de solist met volle aandacht naar iets moois.

De voorzitter die daar zijn voordeel mee doet, weet aandachtig luisteren te stimuleren.  Merkt wanneer het verslapt. En dirigeert zo dat er een mooie afwisseling is van aandachtig luisteren, ontspannen en spreken. Een halve avond naar de mezzo’s luisteren, houdt de rest van zelfs het beste koor niet vol.

Zo’n ‘chair’  pakt ook de winst van nuttige stilte.  Een koor stopt niet bij de laatste noot. Het houdt de aandacht vast totdat de dirigent aangeeft dat het klaar is. Dat is soms aardig wat seconden nadat de laatste noot gezongen is. Laat de bijdrage landen. Aankomen. En geef pas daarna ruimte voor reactie.

Over afronden kan mijn koor de online vergaderaar niet veel leren. De metro moet gehaald. We hebben haast. Tijdens het stapelen van de stoelen roepen we bedankt en snellen we weg. Zonde. Een bijeenkomst afronden vraagt om afremmen voordat de aandacht weg is. Zodat iedereen kort kan aangeven welke behoefte de bijeenkomst heeft vervuld. Tien seconden per deelnemer is genoeg.

Valt er meer te leren van een koor?  Vooral dit: er gebeurt iets bij een repetitie als dirigent en koor hun rol pakken. Het geeft bruis.

Illustratie: Linosnede Chinese symbool voor luisteren van Ondine de Kroon, op verzoek van the Empty Cup Company.