Gedoe in je team. Wat doe je eraan? Roddelen. Nooit soepeltjes die diensten regelen. Je baalt ervan en je krijgt er geen grip op.  Je hebt een probleem. En de oude Grieken wisten al dat dat betekent dat de Goden een steen voor je voeten werpen. In de wereld van de Zen-wijsheden zijn er twee routes om problemen aan te pakken. Maak kleine dingen groot en grote dingen klein.

Stel, je gedoe rond de diensten is al groot en oud. Het is eigenlijk geen steen voor je voeten, het is een lawine die je hele pad blokkeert. Het is duidelijk dat je via deze weg je pad niet kunt vervolgen. Het vraagt om een nieuw pad er langs. Of misschien wel terug en een heel andere route. En dat pad stug lopen met wie ook mee wil. Huisartsenposten met ZZP-ers in de nacht kan tenslotte ook.

Als je gedoe pril is, maak je juist van iets kleins iets groots. Je loopt met je team genietend een weldadig pad naar je doel. Tot een kleine ergernis, een rimpeling geeft. Bijna onopgemerkt. Alsof je even je balans moet herstellen door een kleine oneffenheid op je pad. Een kiezelsteentje. Je raapt die kiezelsteen op en legt hem op de vergadertafel. En je rust niet tot je snapt waar die kleine rimpeling vandaan komt. En hoe je voorkomt dat je steeds vaker moet bukken om een kiezelsteen moet oprapen.

Met dank aan de oude Zenmeesters en hun woorden over klein en groot:

Maak van moeilijke plannen, gemakkelijke plannen.
Plan alsof het moeilijker kan zijn, terwijl het nog gemakkelijk is.