Ikagai. Japans voor: een blije reden hebben om op te staan.  Iets te doen hebben dat er voor jou en je omgeving toe doet. Dat levert blije, gezonde en vooral stokoude mensen op. Daar kan je op de werkvloer je voordeel nog mee doen. Laatst las ik een verhaal uit een nog oudere traditie over die kracht. Kunnen doen wat je te doen staat. Hier het doorgeven van oude wijsheid. 

Vijf generaties geleden, was de grootmoeder van mijn grootvader genezeres te midden van haar Volk, de Oneida uit het westen van Pennsylvania.

Ze werd gevraagd te zorgen voor een oude man die langzaam aan het sterven was. Hij was Erie, een Hoeder van de Oude Dingen, de laatste hoeder in zijn omgeving.

Tijdens zijn leven was hij verantwoordelijk voor een grote verzameling Gesproken Geschiedenissen, Manieren van Leven en Verhalen om van te Leren. Door het nederzettingenbeleid van de Verenigde Staten was hij losgeslagen van zijn volk.  Hij kon daarom niemand vinden om de Oude Overleveringen aan door te geven. Niemand met wie hij de geduldige uren kon doorbrengen die nodig zijn om dat te leren. Hij was aan het doodgaan van verdriet.

Om haar patient te helpen, begon de grootmoeder van mijn grootvader, al deze oude wijsheid van hem te leren. Gaandeweg, verbeterde zijn toestand. Gaining heart and purpose in a complex world. Hij had weer een reden om op te staan. Te doen wat hem te doen stond. Een nieuwe Hoeder van de Oude Dingen in te wijden.