De inhoud van de lade staart me aan: elke sok die een glimlach geeft, netjes in het gelid. Per kleurgroep en soort een schoendoosje vol. Op de grond de sokken die het niet gered hebben. Geen sparkle, geen plek in zo’n doos. Met een zucht vol voldoening verdwijnen de ongewensten in de prullenbak.

Na dank voor bewezen diensten natuurlijk. Ik moet bekennen: het doet me goed. Dat schiften en bedanken.

Hoe zou het zijn om zo te wieden in je overleg? Ongemerkt heb je toch een mandje vol exemplaren waar de rek wat uit is.  Al die overlegjes even tegen het Kondo licht? Hoeveel ruimte en opluchting die vuilniszak vol met dat wat het niet redt?

Hoeveel vergadervreugde levert het op? Die overzichtelijke mand met het overleg dat mag blijven?

Lonkt het? In babysteps dan natuurlijk he? Het blijft wel Marie Kondo.

Illustratie: Melanie van Broekhoven, gemaakt op verzoek van the Empty Cup Company.