Verbinding door elkaar juist niet aan te kijken

Achtergrond gras nieuwsbrief

Dwergtekkels zijn het. De honden die me zo lang in de ogen kunnen kijken. Dat oogcontact geeft een shotje oxytocine, lees ik. Gelukshormoon. Japanse onderzoekers meten dat in de urine van hond en baas. Onder mensen is oogcontact vaak een lastige. Ja, met een baby durft iedereen het wel aan. Maar met je collega? Of als je een lastig onderwerp wilt aanroeren?

Elkaar diep in de ogen kijken, is regelmatig helemaal niet zo oké. Het voelt ongemakkelijk. Leidt af. Je gaat reageren op hoe de ander je aankijkt. Nee, het is een fabeltje, dat oogcontact altijd een must have is.

In het LEF Future Center van Rijkswaterstaat, weten ze daar alles van. Daar werken ze bewust met de biechtopstelling. Je zit vlak bij elkaar met de ruggen naar elkaar toe. Alsof je in de trein een gesprek voert met iemand die op de stoel vlak achter je zit. Het bevordert vrijuit spreken.

Sommige dingen zeg je nu eenmaal makkelijker als je naast iemand in de auto zit. Als je ongegeneerd de ander niet hoeft aan te kijken. Of zoals een oude vriendin het ooit zo mooi zei: ik brei altijd een stukje, als ik een goed gesprek wil.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *