Over de stille kracht van je kleinste keuzes. Je beslist wat af op een dag, ontdek ik als ik er de schijnwerper op zet. En dan heb ik niet over de vraag der vragen: wat eten we vandaag? Nee ik zit in de haarvaten van beslissen. Zoom in op microbesluiten. Met dit blog als oefenweitje. [Wil je meer lezen? …]
Zonder aarzelen steekt hij de stofzuigerslang diep in de espressomachine. De blik die ik krijg is iets milder dan de woorden van daarnet: hoe kan je in godsnaam gemalen koffie bij de koffiebonen mikken? Zie hier een snelle denker en doener. Spot een probleem. Denkt razendsnel hoe dat te fixen. Schroeft direct iets los zodat die stofzuiger nog nog iets dieper in het espresso-apparaat kan doordringen. En is al klaar. [Wil je meer lezen? …]
De inhoud van de lade staart me aan: elke sok die een glimlach geeft, netjes in het gelid. Per kleurgroep en soort een schoendoosje vol. Op de grond de sokken die het niet gered hebben. Geen sparkle, geen plek in zo’n doos. Met een zucht vol voldoening verdwijnen de ongewensten in de prullenbak.
Al drie jaar zing ik bij de lage alten van het Luxor Musical Koor. Nou ja, bijna drie jaar: Corona stopt ook koren. Koorgewoonten, zo ontdek ik daar, zijn eigenlijk ideale vergadergewoonten. Zo nuttig, dat ik er een paar op een rij zet. [Wil je meer lezen? …]
De coaches in deze les, ondersteunen jonge zorgprofessionals. Hun coaching is verplicht: en dat schuurt. Niet elke jonge verpleegkundige haakt gretig aan. Hoe ga je met zo’n weigering om? Heb je dat wat aan Verbindend Communiceren vragen ze me. Tja. Tegen je wil iets moeten, heeft enorme gevolgen. Niet mijn woorden maar die van Marshall Rosenberg, brein achter deze methode. [Wil je meer lezen? …]
“We willen graag een les in het uitspreken van waardering”. “Tuurlijk”, zeg ik. Waardering kan niet hoog genoeg op de agenda staan. Echte waardering dan. Het doet allerlei goeds, de feelgood hormonen die dan aan het werk mogen. Bewezen zelfs. Al heb ik dat soort bewijs nooit nodig. [Wil je meer lezen? …]
Wie wel eens in een overlegje zit, doet het. Wachten tot dat gaatje valt waarin je snel je mening plugt. Je zit klaar als een teckel bij een muizenhol: de neus vol in dat gat. Je brainwave moet gedeeld. [Wil je meer lezen? …]
De vraag komt op in een gesprek over uitval van jonge verpleegkundigen. De late afvallers vooral. De studenten die stoppen in hun derde of vierde jaar of vlak na hun diplomering. Weerbaarheid is daarbij een groot thema, vertelt ze. Een tekort aan weerbaarheid wel te verstaan. Om kunnen gaan met wat er op hun pad komt. Hoe help je ze die te vergroten? Daar is ze mee bezig.
Hoeveel kuub, vraagt de man in de loods in Eindhoven. We kijken hem vragend aan. Hoeveel kuub moet ‘ie verwarmen? Hoofdschuddend kijkt hij naar de stadsbewoners die zonder deze basic kennis een houtkachel komen aanschaffen. Van dit merk nog wel. Hij weet hier alles van. Maar wacht geduldig onze vragen af. Als we na wat gokken een getal op de toonbank leggen, laat hij ons een exemplaar zien. Dan heeft u aan deze genoeg. [Wil je meer lezen? …]
You have got an hour. Met een ferme dreun draait ze de zandloper op haar bureau om. Ze, is Madelyn Murray O’Hair, de vrouw die het verplichte bidden op Amerikaanse scholen wist af te schaffen. Maar meer dan over die strijd, leer ik die middag vooral iets over de winst van inperken. Die zandloper blijkt reuze nuttig. Ook in overleg. [Wil je meer lezen? …]